«Βασικός μέτοχος» και Siemens
Η ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζουν αυτές τις ημέρες τις δημόσιες υποθέσεις πολιτικοί που έχουν κατακτήσει με τη δράση τους το τεκμήριο της σοβαρότητας πραγματικά εντυπωσιάζει. Ανθρωποι που ουδέποτε θήτευσαν στη σχολή του λαϊκισμού έχουν καταληφθεί από αμόκ και, ακολουθώντας μια λογική του τύπου «τώρα σε είδα, τώρα στάσου», αξιώνουν από την κυβέρνηση να καταθέσει αμέσως αγωγές κατά της Siemens, να την αποκλείσει από τους διαγωνισμούς του Δημοσίου, να της πάρει από τα χέρια δουλειές που έχουν κατακυρωθεί με διαγωνισμό. Στην εκστρατεία αυτή μετέχουν και βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επί της ουσίας διαφωνία δεν υπάρχει. Το κοινό αίσθημα εκφράζουν. Ωστόσο, μας διαφεύγει μια κρίσιμη λεπτομέρεια: οι Δημοκρατίες λειτουργούν με κανόνες, όχι με το δημόσιο αίσθημα. Κανόνες εθνικούς και κανόνες υπερεθνικούς, εφόσον τα κράτη μετέχουν σε ευρύτερα σύνολα όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτοί οι κανόνες έχει σημασία να εφαρμόζονται και να μην αλλάζουν, όχι για λόγους δογματικούς αλλά για λόγους ουσιαστικούς. Οταν επιβεβαιώνεται η ισχύς τους, ενισχύονται οι θεσμοί, εμπεδώνεται η εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτούς και εξασθενούν οι προσπάθειες ακύρωσής τους από διεφθαρμένες πολυεθνικές όπως η Siemens. Εν προκειμένω:
- Στο όνομα του ελληνικού λαού ενεργεί μόνο το Δημόσιο, διά των πληρεξούσιων υπουργών. Κανείς άλλος δεν μπορεί να πάρει το νόμο στα χέρια του για λογαριασμό μας. Παραστάτης του είναι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Ανευ της συμφωνίας αυτού ουδείς υπουργός νομιμοποιείται να στραφεί νομικώς εναντίον οιουδήποτε. Παράδειγμα: Μπορεί να ακυρώσει σήμερα υπουργός εφαρμοζόμενη σύμβαση του ελληνικού Δημοσίου και της Siemens αν δεν έχει αμφισβητηθεί ο διαγωνισμός και αν δεν έχουν επιβληθεί ποινές για αδικήματα; Απάντηση: Οχι. Οποιος το εισηγείται, ας δηλώσει όνομα και διεύθυνση για να του σταλεί ο λογαριασμός όταν θα αρχίσουν να καταπίπτουν οι ρήτρες των συμβάσεων και θα είναι οι Γερμανοί εκείνοι που θα ζητούν αποζημιώσεις για αντισυμβατική συμπεριφορά.
- Για να αποκλειστεί μία -έστω διεφθαρμένη- εταιρία από μελλοντικούς δημόσιους διαγωνισμούς που διέπονται και από το Κοινοτικό Δίκαιο πρέπει να συμφωνήσει και ο περίφημος κύριος Μακ Κρίβι. Οταν η ελληνική κυβέρνηση νομοθέτησε με το «βασικό μέτοχο» τον αποκλεισμό εταιριών από την κατασκευή δημόσιων έργων στην περίπτωση που οι ιδιοκτήτες τους είχαν στην κατοχή τους και ΜΜΕ, ο κ. Μακ Κρίβι ζήτησε και επέβαλε στην κυβέρνηση το ασυμβίβαστο αυτό να ισχύει μόνο αν οι μιντιάρχες είχαν στην «πλάτη τους» αμετάκλητη δικαστική απόφαση για αθέμιτη επιρροή. Ο ελληνικός νόμος άλλαξε. Ολοι θυμόμαστε ότι σε εκείνη την εκστρατεία παράκαμψης του ελληνικού Συντάγματος και εφαρμογής του Κοινοτικού Δικαίου μετείχαν ημεδαπές εταιρίες, πολυεθνικές εταιρίες με όμοια συμφέροντα και ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Ολοι ήταν στο ίδιο μπλοκ συμφερόντων. Τώρα που το χατίρι τους έγινε και για τον αποκλεισμό εταιριών από διαγωνισμούς του Δημοσίου ζητείται με τη βούλα της Κομισιόν «αμετάκλητη δικαστική απόφαση», με ποιο σκεπτικό ζητούν τον αποκλεισμό μιας εταιρίας εναντίον της οποίας δεν έχει ασκηθεί καν δίωξη; Δυστυχώς, αυτοί είναι οι κανόνες και μας δεσμεύουν μέχρι ν’ αλλάξουν. Σε πολλούς δεν αρέσουν, ίσως και σε εμάς, αλλά εκείνοι που τους έφτιαξαν παρέα με τον επίτροπο και τα συμφέροντα ας μη μιλούν.
Η ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζουν αυτές τις ημέρες τις δημόσιες υποθέσεις πολιτικοί που έχουν κατακτήσει με τη δράση τους το τεκμήριο της σοβαρότητας πραγματικά εντυπωσιάζει. Ανθρωποι που ουδέποτε θήτευσαν στη σχολή του λαϊκισμού έχουν καταληφθεί από αμόκ και, ακολουθώντας μια λογική του τύπου «τώρα σε είδα, τώρα στάσου», αξιώνουν από την κυβέρνηση να καταθέσει αμέσως αγωγές κατά της Siemens, να την αποκλείσει από τους διαγωνισμούς του Δημοσίου, να της πάρει από τα χέρια δουλειές που έχουν κατακυρωθεί με διαγωνισμό. Στην εκστρατεία αυτή μετέχουν και βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επί της ουσίας διαφωνία δεν υπάρχει. Το κοινό αίσθημα εκφράζουν. Ωστόσο, μας διαφεύγει μια κρίσιμη λεπτομέρεια: οι Δημοκρατίες λειτουργούν με κανόνες, όχι με το δημόσιο αίσθημα. Κανόνες εθνικούς και κανόνες υπερεθνικούς, εφόσον τα κράτη μετέχουν σε ευρύτερα σύνολα όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτοί οι κανόνες έχει σημασία να εφαρμόζονται και να μην αλλάζουν, όχι για λόγους δογματικούς αλλά για λόγους ουσιαστικούς. Οταν επιβεβαιώνεται η ισχύς τους, ενισχύονται οι θεσμοί, εμπεδώνεται η εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτούς και εξασθενούν οι προσπάθειες ακύρωσής τους από διεφθαρμένες πολυεθνικές όπως η Siemens. Εν προκειμένω:
- Στο όνομα του ελληνικού λαού ενεργεί μόνο το Δημόσιο, διά των πληρεξούσιων υπουργών. Κανείς άλλος δεν μπορεί να πάρει το νόμο στα χέρια του για λογαριασμό μας. Παραστάτης του είναι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Ανευ της συμφωνίας αυτού ουδείς υπουργός νομιμοποιείται να στραφεί νομικώς εναντίον οιουδήποτε. Παράδειγμα: Μπορεί να ακυρώσει σήμερα υπουργός εφαρμοζόμενη σύμβαση του ελληνικού Δημοσίου και της Siemens αν δεν έχει αμφισβητηθεί ο διαγωνισμός και αν δεν έχουν επιβληθεί ποινές για αδικήματα; Απάντηση: Οχι. Οποιος το εισηγείται, ας δηλώσει όνομα και διεύθυνση για να του σταλεί ο λογαριασμός όταν θα αρχίσουν να καταπίπτουν οι ρήτρες των συμβάσεων και θα είναι οι Γερμανοί εκείνοι που θα ζητούν αποζημιώσεις για αντισυμβατική συμπεριφορά.
- Για να αποκλειστεί μία -έστω διεφθαρμένη- εταιρία από μελλοντικούς δημόσιους διαγωνισμούς που διέπονται και από το Κοινοτικό Δίκαιο πρέπει να συμφωνήσει και ο περίφημος κύριος Μακ Κρίβι. Οταν η ελληνική κυβέρνηση νομοθέτησε με το «βασικό μέτοχο» τον αποκλεισμό εταιριών από την κατασκευή δημόσιων έργων στην περίπτωση που οι ιδιοκτήτες τους είχαν στην κατοχή τους και ΜΜΕ, ο κ. Μακ Κρίβι ζήτησε και επέβαλε στην κυβέρνηση το ασυμβίβαστο αυτό να ισχύει μόνο αν οι μιντιάρχες είχαν στην «πλάτη τους» αμετάκλητη δικαστική απόφαση για αθέμιτη επιρροή. Ο ελληνικός νόμος άλλαξε. Ολοι θυμόμαστε ότι σε εκείνη την εκστρατεία παράκαμψης του ελληνικού Συντάγματος και εφαρμογής του Κοινοτικού Δικαίου μετείχαν ημεδαπές εταιρίες, πολυεθνικές εταιρίες με όμοια συμφέροντα και ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Ολοι ήταν στο ίδιο μπλοκ συμφερόντων. Τώρα που το χατίρι τους έγινε και για τον αποκλεισμό εταιριών από διαγωνισμούς του Δημοσίου ζητείται με τη βούλα της Κομισιόν «αμετάκλητη δικαστική απόφαση», με ποιο σκεπτικό ζητούν τον αποκλεισμό μιας εταιρίας εναντίον της οποίας δεν έχει ασκηθεί καν δίωξη; Δυστυχώς, αυτοί είναι οι κανόνες και μας δεσμεύουν μέχρι ν’ αλλάξουν. Σε πολλούς δεν αρέσουν, ίσως και σε εμάς, αλλά εκείνοι που τους έφτιαξαν παρέα με τον επίτροπο και τα συμφέροντα ας μη μιλούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ