Υπάρχουν ζητήματα που μπορεί να πλήξουν ταυτόχρονα «ομοειδή» κόμματα, όπως τα κόμματα εξουσίας. Αυτό μπορεί να συμβεί. Λ.χ. αν αποδειχθεί ότι το σκάνδαλο Siemens εμπλέκει όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, μπορεί φυσικά να πλήξει τόσο το ΠΑΣΟΚ (που φαίνεται να έχει το κεντρικό πρόβλημα) όσο και τη Ν.Δ. (εφόσον προκύψουν στοιχεία).
Oμως η συζήτηση του τελευταίου διαστήματος από κάποιους δεν αφορά αυτές τις περιπτώσεις. Ξεκίνησε από την εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι λοιπόν ισχυρίσθηκαν ότι η συγκεκριμένη κρίση μπορεί να μεταφερθεί ως κολλητικός ιός στη Ν.Δ.! Πώς; Aγνωστο. Τονίστηκε απλώς ότι η κρίση στο ΠΑΣΟΚ «απειλεί» και το κυβερνών κόμμα!
Η θεωρία είναι αστεία. Η εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ και ο βαθύς του διχασμός δεν απειλεί το κυβερνών κόμμα δίκην ιλαράς. Το βοηθάει. Και μάλιστα σε δύσκολες ώρες. Είναι βέβαιο πως η φάση αυτή είναι βεβαρημένη για την κυβέρνηση. Διότι βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σοβαρότατη διεθνή οικονομική κρίση που έχει επιπτώσεις στο εσωτερικό. Η ακρίβεια έχει εντείνει την απογοήτευση της κοινής γνώμης, καθώς πλήττει το βιοτικό επίπεδο του μέσου πολίτη. Αρα η πραγματική απειλή για την κυβέρνηση είναι η ακρίβεια. Οχι βεβαίως η «μεταφορά» της εσωκομματικής παθογένειας του ΠΑΣΟΚ!Στη δύσκολη συγκεκριμένη συγκυρία η κυβερνητική παράταξη, πέραν του «θετικού όπλου» της εικόνας του πρωθυπουργού, έχει ως «αρνητικό όπλο» τη χαμηλή αξιοπιστία του ανταγωνιστή της για την εξουσία. Το ότι η πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB έδειξε τη διαφορά υπέρ της Ν.Δ. να πλησιάζει το 5% μετά τη διαγραφή Σημίτη πιστοποιεί ένα πράγμα: Η εσωκομματική κρίση του ΠΑΣΟΚ είναι ουρανόπεμπτο δώρο. Η κρίση αυτή έπληξε ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ. Σε στρατηγικό επίπεδο. Οχι συγκυριακά.
Το ΠΑΣΟΚ μπαίνει σε μια κρίση εσωστρέφειας που προκάλεσε η ηγεσία του και που δεν έχει δίοδο κάθαρσης μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές. Το κόμμα προσλαμβάνεται ως βαθιά διχασμένο. Και διχασμένα κόμματα δεν τα εμπιστεύονται οι ψηφοφόροι για να κυβερνήσουν. Επιπρόσθετα η επιλογή της αποπομπής Σημίτη έχει αποδυναμώσει αντί να ενισχύσει την εικόνα Παπανδρέου. Αντί της «ήρεμης δύναμης», ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εκδήλωσε σπασμωδικότητα και αδυναμία. Με δυο λόγια, η ηγετική και κομματική εικόνα του ΠΑΣΟΚ επλήγησαν ταυτόχρονα! Γι’ αυτό η Ν.Δ. θα πρέπει να επιχαίρει ή ν’ ανησυχεί;Οποιαδήποτε ρεαλιστική προσέγγιση της πολιτικής κατανοεί πως ο αμείλικτος «νόμος της σύγκρισης» είναι καταλυτικός για την έκβαση κάθε μάχης κυριαρχίας. Στη μάχη αυτή επικρατεί όποιος έχει συγκριτικά την καλύτερη, κάπως καλύτερη ή λιγότερο κακή εικόνα. Γι’ αυτό καμία κυβέρνηση δεν προσεύχεται για αξιόπιστες (και άρα πιο επικίνδυνες) αντιπολιτεύσεις, ούτε οι αντιπολιτεύσεις προσδοκούν αποτελεσματικές κυβερνήσεις (που να τις κρατούν εσαεί στην αντιπολίτευση)!
Αυτή η ωμή αλήθεια δεν λέγεται δημόσια. Αντ’ αυτής ακούγεται το ευγενές «θέλουμε καλύτερο αντίπαλο, για να γίνουμε ακόμα καλύτεροι». Ωστόσο η πραγματικότητα είναι μία στο θέμα που συζητούμε: Η εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι ιός που απειλεί την κυβέρνηση. Αλλά πολιτικό δώρο.
Oμως η συζήτηση του τελευταίου διαστήματος από κάποιους δεν αφορά αυτές τις περιπτώσεις. Ξεκίνησε από την εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι λοιπόν ισχυρίσθηκαν ότι η συγκεκριμένη κρίση μπορεί να μεταφερθεί ως κολλητικός ιός στη Ν.Δ.! Πώς; Aγνωστο. Τονίστηκε απλώς ότι η κρίση στο ΠΑΣΟΚ «απειλεί» και το κυβερνών κόμμα!
Η θεωρία είναι αστεία. Η εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ και ο βαθύς του διχασμός δεν απειλεί το κυβερνών κόμμα δίκην ιλαράς. Το βοηθάει. Και μάλιστα σε δύσκολες ώρες. Είναι βέβαιο πως η φάση αυτή είναι βεβαρημένη για την κυβέρνηση. Διότι βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σοβαρότατη διεθνή οικονομική κρίση που έχει επιπτώσεις στο εσωτερικό. Η ακρίβεια έχει εντείνει την απογοήτευση της κοινής γνώμης, καθώς πλήττει το βιοτικό επίπεδο του μέσου πολίτη. Αρα η πραγματική απειλή για την κυβέρνηση είναι η ακρίβεια. Οχι βεβαίως η «μεταφορά» της εσωκομματικής παθογένειας του ΠΑΣΟΚ!Στη δύσκολη συγκεκριμένη συγκυρία η κυβερνητική παράταξη, πέραν του «θετικού όπλου» της εικόνας του πρωθυπουργού, έχει ως «αρνητικό όπλο» τη χαμηλή αξιοπιστία του ανταγωνιστή της για την εξουσία. Το ότι η πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB έδειξε τη διαφορά υπέρ της Ν.Δ. να πλησιάζει το 5% μετά τη διαγραφή Σημίτη πιστοποιεί ένα πράγμα: Η εσωκομματική κρίση του ΠΑΣΟΚ είναι ουρανόπεμπτο δώρο. Η κρίση αυτή έπληξε ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ. Σε στρατηγικό επίπεδο. Οχι συγκυριακά.
Το ΠΑΣΟΚ μπαίνει σε μια κρίση εσωστρέφειας που προκάλεσε η ηγεσία του και που δεν έχει δίοδο κάθαρσης μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές. Το κόμμα προσλαμβάνεται ως βαθιά διχασμένο. Και διχασμένα κόμματα δεν τα εμπιστεύονται οι ψηφοφόροι για να κυβερνήσουν. Επιπρόσθετα η επιλογή της αποπομπής Σημίτη έχει αποδυναμώσει αντί να ενισχύσει την εικόνα Παπανδρέου. Αντί της «ήρεμης δύναμης», ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εκδήλωσε σπασμωδικότητα και αδυναμία. Με δυο λόγια, η ηγετική και κομματική εικόνα του ΠΑΣΟΚ επλήγησαν ταυτόχρονα! Γι’ αυτό η Ν.Δ. θα πρέπει να επιχαίρει ή ν’ ανησυχεί;Οποιαδήποτε ρεαλιστική προσέγγιση της πολιτικής κατανοεί πως ο αμείλικτος «νόμος της σύγκρισης» είναι καταλυτικός για την έκβαση κάθε μάχης κυριαρχίας. Στη μάχη αυτή επικρατεί όποιος έχει συγκριτικά την καλύτερη, κάπως καλύτερη ή λιγότερο κακή εικόνα. Γι’ αυτό καμία κυβέρνηση δεν προσεύχεται για αξιόπιστες (και άρα πιο επικίνδυνες) αντιπολιτεύσεις, ούτε οι αντιπολιτεύσεις προσδοκούν αποτελεσματικές κυβερνήσεις (που να τις κρατούν εσαεί στην αντιπολίτευση)!
Αυτή η ωμή αλήθεια δεν λέγεται δημόσια. Αντ’ αυτής ακούγεται το ευγενές «θέλουμε καλύτερο αντίπαλο, για να γίνουμε ακόμα καλύτεροι». Ωστόσο η πραγματικότητα είναι μία στο θέμα που συζητούμε: Η εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι ιός που απειλεί την κυβέρνηση. Αλλά πολιτικό δώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ