Ευέλικτο κράτος <<Σεραφείμ Κοτρώτσος>>

Ως γνωστόν, τα τελευταία χρόνια οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες και περισσότερο απ’ όλες η Ρωσία μάς στέλνουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες.

Οι υπεύθυνοι του Τουρισμού επισημαίνουν πως σ’ αυτές τις εποχές της κρίσης «ευτυχώς που υπάρχουν κι οι Ρώσοι». Και είναι ακριβές. Οι Αμερικανοί έχουν κόψει εδώ και χρόνια να έρχονται στην Ελλάδα και την Ευρώπη, γενικότερα, λόγω του πανάκριβου, γι’ αυτούς, ευρώ. Για το 2009, δε, είναι βέβαιο πως και οι Ευρωπαίοι θα προτιμήσουν να κάνουν λιγότερες διακοπές, κι αυτές στη χώρα τους.

Για αυτό, λοιπόν, ο Πούτιν και ο Μεντβέντεφ, εκτός από «κολλητοί» του Καραμανλή, είναι και χρήσιμοι. Θα έλεγε κανείς ότι εδώ που βρισκόμαστε, χρησιμότερο, για εμάς, είναι να λιάζονται οι Ρωσίδες -που συνοδεύουν εν είδει χαρεμιού τους «νονούς» της ρωσικής παραοικονομίας- στις πισίνες και τα spa των ξενοδοχείων μας παρά να κατασκευασθεί μία ώρα αρχύτερα ο αγωγός φυσικού αερίου.

Το μεγάλο εμπόδιο, όμως, για να έρχονται περισσότεροι Ανατολικοευρωπαίοι ήταν -όπως συμβαίνει σχεδόν πάντοτε- η ελληνική γραφειοκρατία και διαφθορά.

Ητοι, το «σύστημα» που εδώ και πολλά χρόνια έχει στηθεί στις προνομιούχες πρεσβείες μας στο εξωτερικό. Ετσι, και στη Μόσχα η διαδικασία έκδοσης βίζας για να έρχονται Ρώσοι στην Ελλάδα κινείτο όπως η δημοκρατία επί Στάλιν: εξωφρενικά αργά.

Χώρια που οι καταγγελίες για «φακελάκια» έπεφταν βροχή.

Την ίδια ώρα, η Τουρκία, που δεν υπόκειται στη Συνθήκη του Σένγκεν, υποδεχόταν τους Ρώσους κατά εκατομμύρια.

Τώρα, γιατί σας τα αναφέρω όλα αυτά; Διότι πληροφορήθηκα -και ομολογώ πως αιφνιδιάστηκα για το παράδοξο του πράγματος- πως υπήρξε Ελληνας υπουργός που βρήκε μία κάποια λύση στο πρόβλημα. Και αναφέρομαι στον Σπηλιωτόπουλο, που έπεισε -εύκολα ή δύσκολα, δεν έχει σημασία- τη (συναρμόδια) Ντόρα και εδώ και μερικές ημέρες η έκδοση βίζας στη Μόσχα γίνεται με τη συνεργασία ιδιωτικής εταιρίας. Αποτέλεσμα; Πολλές περισσότερες βίζες καθημερινά, πολλοί περισσότεροι Ρώσοι στην Ελλάδα, λιγότερη έως καθόλου διαφθορά και πιο εύρυθμη λειτουργία της πρεσβείας.

Θα μου πείτε: «Ε, και τι έγινε;». Προσέξτε. Εν μέσω όσων ακούμε τελευταία για τα Βατοπαίδια και τον τρόπο που δουλεύει -ακριβέστερα, μάς δουλεύει και δουλεύει για την πάρτη του- το Δημόσιο, δεν πρέπει να υποτιμάμε το ότι κάποιοι βρίσκουν γρήγορες και ευφυείς λύσεις για να ξεπερνούν προβλήματα. Απ’ αυτό δεν πάσχει, άλλωστε, το κράτος-γαργαντούας;