Μήνυμα του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη για την Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
Από την Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη, όπου αναφέρεται ότι τα άτομα με αναπηρία λάμβαναν ως επίδομα διατροφής το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των δύο οβολών την ημέρα, μέχρι το Άρθρο 26 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο αναγνωρίζει το αναφαίρετο δικαίωμά τους στην εξασφάλιση της αυτονομίας, της επαγγελματικής ένταξης και της συμμετοχής στη ζωή της κοινότητας, τα εκάστοτε πολιτειακά συστήματα εφήρμοζαν -σε κυμαινόμενο βαθμό- ειδικά μέτρα και πρακτικές για τους συνανθρώπους μας με ιδιαιτερότητες.
Όμως για να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο οι κανονιστικές διατάξεις της πολιτείας δεν αρκούν οι στοχευμένες πολιτικές. Για να καταφέρουν τα άτομα με αναπηρία να ζήσουν τη ζωή τους ως πλήρεις οντότητες και να βιώσουν την ιδιαιτερότητά τους ως πρόκληση για αυθυπέρβαση, καθοριστική αναδεικνύεται η ανάπτυξη θετικών στάσεων απέναντι στην «κατάσταση» της αναπηρίας εκ μέρους του κοινωνικού συνόλου: όλοι εμείς, ως υπεύθυνα και ευαισθητοποιημένα μέλη μιας κοινωνίας, που εμπνέεται από ανθρωποκεντρικές αξίες, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα τους με σεβασμό, αγάπη και ενδιαφέρον, αναγνωρίζοντας την αναπηρία ως φυσικό μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, που δεν στερεί στο άτομο κανένα δικαίωμα συμμετοχής στη ζωή και τη δημιουργική έκφραση.
Το ΥΠ.Ε.Π.Θ., από την πλευρά του, πιστεύοντας ακράδαντα ότι η Παιδεία, ο Πολιτισμός και η Δια Βίου Μάθηση διαμορφώνουν μια υγιή φιλοσοφία ζωής, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ποικιλομορφία της ανθρώπινης ύπαρξης, θεσπίζει πολιτικές, που διευκολύνουν τη φυσική και ηλεκτρονική προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία στην εκπαιδευτική διαδικασία, το εκπαιδευτικό υλικό, την εργασία, τη ζωή. Προς αυτή την κατεύθυνση, το Υπουργείο έχει προχωρήσει σε μία σειρά θεσμικών και οργανωτικών αλλαγών για την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, που «χτυπά» τη σχολική διαρροή και τους εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες για μόρφωση και εργασία. Ο νέος νόμος 3699/02.10.08 για την ειδική αγωγή & εκπαίδευση, που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή, αποτελεί μία ολοκληρωμένη νομοθετική προσπάθεια, η οποία κωδικοποιεί, εκσυγχρονίζει, επικαιροποιεί και συμπληρώνει το θεσμικό πλαίσιο, χαράσσοντας μια εθνική στρατηγική για την ειδική αγωγή & εκπαίδευση, με βάση το ενταξιακό μοντέλο. Η Πολιτεία έρχεται να καλύψει ένα κενό δεκαετιών με τρόπο συστηματικό και πλήρη, θεσπίζοντας για πρώτη φορά την υποχρεωτικότητα στην ειδική αγωγή & εκπαίδευση, στη βάση της διασφάλισης ίσων ευκαιριών για πλήρη συμμετοχή, ανεξάρτητη διαβίωση και οικονομική αυτάρκεια. Μερικές από τις πλέον σημαντικές βελτιώσεις του νόμου 3699 είναι οι ακόλουθες:
Προσδιορίζει ότι η γενική εθνική πολιτική για την ειδική αγωγή είναι η συνεκπαίδευση στο γενικό σχολείο για όλους τους μαθητές με αναπηρία & ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η εκπαίδευση στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης για τους μαθητές με εξειδικευμένες εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ορίζει τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών με αναπηρία & ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ως ουσιαστικούς και ενεργούς συμμέτοχους της εθνικής εκπαιδευτικής μας πολιτικής.
Ιδρύει τα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης & Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών (ΚΕ.Δ.Δ.Υ.), που θα λειτουργούν με διεπιστημονική και αναβαθμισμένη στελέχωση.
Συστήνει όλους τους νέους κλάδους εκπαιδευτικού προσωπικού (Ε.Π.) και ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού (Ε.Ε.Π.) όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την ομαλή λειτουργία της ειδικής αγωγής.
Θεσμοθετεί τη δημιουργία προγραμμάτων Διά Βίου Μάθησης για τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που βρίσκονται εκτός του σχολικού πλαισίου, υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης.
Ενθαρρύνει τη συμμετοχή του αναπηρικού κινήματος στη διαμόρφωση των σχετικών πολιτικών, μέσω εκπροσώπων της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και σε διάφορες επιτροπές.
Οι θεσμικές αυτές μεταρρυθμίσεις συμπληρώνονται από την αναβάθμιση του δικτύου υποδομών της ειδικής αγωγής, μέσω της κατασκευής 55 ειδικών σχολείων έως το 2012, συνολικού προϋπολογισμού 81.4 εκατομμυρίων €, ενώ παράλληλα, προωθείται η ηλεκτρονική προσβασιμότητα στο εκπαιδευτικό υλικό, με την αγορά τροποποιημένων ηλεκτρονικών υπολογιστών, συνολικού προϋπολογισμού 9.539.953.31 €, που θα διατεθούν μέχρι το Δεκέμβριο του 2008 σε 390 μαθητές τυφλούς ή/και με προβλήματα όρασης, σε 1.437 μαθητές με κινητικές αναπηρίες και σε 1.953 μαθητές με νοητική υστέρηση. Τέλος, η δέσμη μέτρων ολοκληρώνεται με την προμήθεια υπολογιστικού και ειδικού εξοπλισμού για 47 δημόσιες βιβλιοθήκες σε όλη την Ελλάδα, συνολικού προϋπολογισμού 1.493.285.51 €.
Για την άμεση και ομαλή εφαρμογή του νέου θεσμικού πλαισίου και την αξιοποίηση των υφισταμένων υποδομών δεν αρκούν όμως οι κρατικές παρεμβάσεις. Καθοριστικός είναι ο ρόλος της εκπαιδευτικής κοινότητας, η οποία καλείται να αναλάβει την πρόκληση να αναδείξει το λειτούργημα του εκπαιδευτικού σε κινητήριο μοχλό ενός εκπαιδευτικού συστήματος ανοικτού σε όλους, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. Γιατί μόνο με τη βοήθεια των κατά τόπους εκπαιδευτικών και την αξιοποίηση των αποκεντρωμένων διοικητικών δομών της εκπαίδευσης θα καταφέρουμε να αφουγκραστούμε και να «ψηλαφίσουμε» τα πρακτικά προβλήματα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης σε κάθε γωνιά της χώρας μας.
Σήμερα, λοιπόν, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, ας επικεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στη διαμόρφωση μιας πραγματικότητας, που θα υποστηρίζει τις ίσες ευκαιρίες για πρόσβαση στη γνώση και την ελεύθερη κοινωνική ένταξη. Ας αποδείξουμε ότι δεν είμαστε συναισθηματικά «ανάπηροι» και ψυχικά «ελλειμματικοί» απέναντι στα άτομα με αναπηρία κι ας τους εκφράσουμε απλόχερα την αγάπη μας και τον θαυμασμό μας για τα καθημερινά μαθήματα ζωής και αξιοπρέπειας, που μας προσφέρουν.
κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη για την Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
Από την Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη, όπου αναφέρεται ότι τα άτομα με αναπηρία λάμβαναν ως επίδομα διατροφής το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των δύο οβολών την ημέρα, μέχρι το Άρθρο 26 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο αναγνωρίζει το αναφαίρετο δικαίωμά τους στην εξασφάλιση της αυτονομίας, της επαγγελματικής ένταξης και της συμμετοχής στη ζωή της κοινότητας, τα εκάστοτε πολιτειακά συστήματα εφήρμοζαν -σε κυμαινόμενο βαθμό- ειδικά μέτρα και πρακτικές για τους συνανθρώπους μας με ιδιαιτερότητες.
Όμως για να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο οι κανονιστικές διατάξεις της πολιτείας δεν αρκούν οι στοχευμένες πολιτικές. Για να καταφέρουν τα άτομα με αναπηρία να ζήσουν τη ζωή τους ως πλήρεις οντότητες και να βιώσουν την ιδιαιτερότητά τους ως πρόκληση για αυθυπέρβαση, καθοριστική αναδεικνύεται η ανάπτυξη θετικών στάσεων απέναντι στην «κατάσταση» της αναπηρίας εκ μέρους του κοινωνικού συνόλου: όλοι εμείς, ως υπεύθυνα και ευαισθητοποιημένα μέλη μιας κοινωνίας, που εμπνέεται από ανθρωποκεντρικές αξίες, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα τους με σεβασμό, αγάπη και ενδιαφέρον, αναγνωρίζοντας την αναπηρία ως φυσικό μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, που δεν στερεί στο άτομο κανένα δικαίωμα συμμετοχής στη ζωή και τη δημιουργική έκφραση.
Το ΥΠ.Ε.Π.Θ., από την πλευρά του, πιστεύοντας ακράδαντα ότι η Παιδεία, ο Πολιτισμός και η Δια Βίου Μάθηση διαμορφώνουν μια υγιή φιλοσοφία ζωής, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ποικιλομορφία της ανθρώπινης ύπαρξης, θεσπίζει πολιτικές, που διευκολύνουν τη φυσική και ηλεκτρονική προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία στην εκπαιδευτική διαδικασία, το εκπαιδευτικό υλικό, την εργασία, τη ζωή. Προς αυτή την κατεύθυνση, το Υπουργείο έχει προχωρήσει σε μία σειρά θεσμικών και οργανωτικών αλλαγών για την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, που «χτυπά» τη σχολική διαρροή και τους εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες για μόρφωση και εργασία. Ο νέος νόμος 3699/02.10.08 για την ειδική αγωγή & εκπαίδευση, που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή, αποτελεί μία ολοκληρωμένη νομοθετική προσπάθεια, η οποία κωδικοποιεί, εκσυγχρονίζει, επικαιροποιεί και συμπληρώνει το θεσμικό πλαίσιο, χαράσσοντας μια εθνική στρατηγική για την ειδική αγωγή & εκπαίδευση, με βάση το ενταξιακό μοντέλο. Η Πολιτεία έρχεται να καλύψει ένα κενό δεκαετιών με τρόπο συστηματικό και πλήρη, θεσπίζοντας για πρώτη φορά την υποχρεωτικότητα στην ειδική αγωγή & εκπαίδευση, στη βάση της διασφάλισης ίσων ευκαιριών για πλήρη συμμετοχή, ανεξάρτητη διαβίωση και οικονομική αυτάρκεια. Μερικές από τις πλέον σημαντικές βελτιώσεις του νόμου 3699 είναι οι ακόλουθες:
Προσδιορίζει ότι η γενική εθνική πολιτική για την ειδική αγωγή είναι η συνεκπαίδευση στο γενικό σχολείο για όλους τους μαθητές με αναπηρία & ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η εκπαίδευση στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης για τους μαθητές με εξειδικευμένες εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ορίζει τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών με αναπηρία & ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ως ουσιαστικούς και ενεργούς συμμέτοχους της εθνικής εκπαιδευτικής μας πολιτικής.
Ιδρύει τα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης & Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών (ΚΕ.Δ.Δ.Υ.), που θα λειτουργούν με διεπιστημονική και αναβαθμισμένη στελέχωση.
Συστήνει όλους τους νέους κλάδους εκπαιδευτικού προσωπικού (Ε.Π.) και ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού (Ε.Ε.Π.) όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την ομαλή λειτουργία της ειδικής αγωγής.
Θεσμοθετεί τη δημιουργία προγραμμάτων Διά Βίου Μάθησης για τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που βρίσκονται εκτός του σχολικού πλαισίου, υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης.
Ενθαρρύνει τη συμμετοχή του αναπηρικού κινήματος στη διαμόρφωση των σχετικών πολιτικών, μέσω εκπροσώπων της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και σε διάφορες επιτροπές.
Οι θεσμικές αυτές μεταρρυθμίσεις συμπληρώνονται από την αναβάθμιση του δικτύου υποδομών της ειδικής αγωγής, μέσω της κατασκευής 55 ειδικών σχολείων έως το 2012, συνολικού προϋπολογισμού 81.4 εκατομμυρίων €, ενώ παράλληλα, προωθείται η ηλεκτρονική προσβασιμότητα στο εκπαιδευτικό υλικό, με την αγορά τροποποιημένων ηλεκτρονικών υπολογιστών, συνολικού προϋπολογισμού 9.539.953.31 €, που θα διατεθούν μέχρι το Δεκέμβριο του 2008 σε 390 μαθητές τυφλούς ή/και με προβλήματα όρασης, σε 1.437 μαθητές με κινητικές αναπηρίες και σε 1.953 μαθητές με νοητική υστέρηση. Τέλος, η δέσμη μέτρων ολοκληρώνεται με την προμήθεια υπολογιστικού και ειδικού εξοπλισμού για 47 δημόσιες βιβλιοθήκες σε όλη την Ελλάδα, συνολικού προϋπολογισμού 1.493.285.51 €.
Για την άμεση και ομαλή εφαρμογή του νέου θεσμικού πλαισίου και την αξιοποίηση των υφισταμένων υποδομών δεν αρκούν όμως οι κρατικές παρεμβάσεις. Καθοριστικός είναι ο ρόλος της εκπαιδευτικής κοινότητας, η οποία καλείται να αναλάβει την πρόκληση να αναδείξει το λειτούργημα του εκπαιδευτικού σε κινητήριο μοχλό ενός εκπαιδευτικού συστήματος ανοικτού σε όλους, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. Γιατί μόνο με τη βοήθεια των κατά τόπους εκπαιδευτικών και την αξιοποίηση των αποκεντρωμένων διοικητικών δομών της εκπαίδευσης θα καταφέρουμε να αφουγκραστούμε και να «ψηλαφίσουμε» τα πρακτικά προβλήματα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης σε κάθε γωνιά της χώρας μας.
Σήμερα, λοιπόν, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, ας επικεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στη διαμόρφωση μιας πραγματικότητας, που θα υποστηρίζει τις ίσες ευκαιρίες για πρόσβαση στη γνώση και την ελεύθερη κοινωνική ένταξη. Ας αποδείξουμε ότι δεν είμαστε συναισθηματικά «ανάπηροι» και ψυχικά «ελλειμματικοί» απέναντι στα άτομα με αναπηρία κι ας τους εκφράσουμε απλόχερα την αγάπη μας και τον θαυμασμό μας για τα καθημερινά μαθήματα ζωής και αξιοπρέπειας, που μας προσφέρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ