Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Ως πότε το κράτος; << Μανόλης Κοττάκης >>

Τις ημέρες που τα κανάλια βούιζαν από το πρωί μέχρι το βράδυ για το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου, στέλεχος της Ν.Δ. από την περιφέρεια τηλεφώνησε σε στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού:«Αν δεν αποζημιωθούν οι αγρότες για τις ζημιές στο σιτάρι και το βαμβάκι, τον Ιανουάριο ο Κάμπος θα ξεσηκωθεί», προειδοποίησε. «Το βλέπουμε τότε», ήταν η απάντηση.
Ο Ιανουάριος ήρθε και οι αγρότες πράγματι είναι έτοιμοι να υλοποιήσουν την απειλή τους. Οι ηγεσίες τους δεν είναι βεβαίως πια οι ίδιες. Ο Νασίκας πηγαινοέρχεται στη Ρουμανία, όπου κάνει δουλειές, ένα ιστορικό στέλεχος του κινήματος έχει μείνει «πίσω» για λόγους υγείας και στο προσκήνιο είναι ο Κοκκινούλης και οι νέοι αγρότες. Μια νέα κίνηση που θέλει να γυρίσει σελίδα. Τα λεφτά που ζητάνε τώρα ίσως πρέπει να τους δοθούν, λόγω της κρίσης, η οποία αναθεωρεί τους συμβατικούς κανόνες. Αυτό όμως θα πρέπει να συμβεί για τελευταία φορά. Το 2013, έτος που θα σταματήσει η μακρά περίοδος καταβολής των κοινοτικών επιδοτήσεων, δεν είναι αύριο, όπως νομίζουν πολλοί. Ούτε καν σήμερα. Είναι ήδη χθες. Το έργο που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, «μπιρίμπα στο καφενείο – επιδότηση από την Κοινότητα – μεγάλη ζωή», παίρνει τέλος. Και οι αγρότες μας πρέπει πια να πάψουν να τα περιμένουν από το κράτος, το οποίο στην πενταετία που έφυγε άλλοτε απορρόφησε την παραγωγή τους (Ελληνικός Στρατός – σχολεία) για να μην πάει στη χωματερή και άλλοτε κέρδισε μάχες για προϊόντα με ημερομηνία λήξεως (καπνός). Αντί να τα περιμένουν όλα από το κράτος, οι αγρότες μας πρέπει:
- Να στραφούν σε νέες καλλιέργειες. Ο καπνός, για παράδειγμα, έχει «πεθάνει». Αλλες χώρες με φθηνό εργατικό δυναμικό τον παράγουν σε πολύ πιο ανταγωνιστικές τιμές. Το ίδιο θα συμβεί με βαμβάκι – σιτάρι. Οι πατέντες που έκανε το κράτος, να καθυστερεί την εισαγωγή σίτου από την Αίγυπτο μέχρι να απορροφηθεί η δική μας παραγωγή, τελειώνουν.
- Να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους με ad hoc συνεταιρισμούς. Οι πατατοπαραγωγοί στο Νευροκόπι, οι παραγωγοί οσπρίων στη Φλώρινα, οι παραγωγοί κρόκου στην Κοζάνη «μαγείρεψαν» πριν πεινάσουν. Εφτιαξαν δικά τους μαγαζιά (αφήνοντας τους κρατικοδίαιτους συνεταιρισμούς στην άκρη), έκαναν ειδικές συμφωνίες και τώρα έχουν δικό τους «ταμείο». Στα ακριβά ρεστοράν του CityLink τρως, για παράδειγμα, ως ειδικό πιάτο «πατάτα Νευροκοπίου».
- Να σπάσουν τα ενδιάμεσα κυκλώματα των μεσαζόντων. Αντί να «κλαίνε» μπροστά στις κάμερες για τις χαμηλές τιμές μεταξύ «χωραφιού – ραφιού», να συστήσουν, χωρίς κρατική βοήθεια, ιδιωτικούς συνεταιρισμούς ανά προϊόν για να «σπάσουν» τα μονοπώλια και να διαπραγματεύονται οι ίδιοι. Λ.χ. οι ντοματοπαραγωγοί. Το κράτος θα είναι βεβαίως πάντα εδώ για τον καθένα αλλά δεν μπορεί να λειτουργεί ως από μηχανής θεός για τους αγρότες. Ας τους δώσει ό,τι θέλουν ο Καραμανλής, αλλά ας τους ξεκαθαρίσει ότι η ώρα της κρίσης φτάνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ