Σ τις κρίσεις αποκαλύπτονται οι χαρακτήρες. Κι αυτό που ζει η χώρα από το Σεπτέμβριο και μετά είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ζυγιστούν όλοι. Ηγεσίες παρατάξεων, δελφίνοι, βουλευτές, δικαστές. Από την εξέλιξη των πραγμάτων καταλαβαίνεις αν κάποιος ενεργεί για ίδιον όφελος ή γιατί πράγματι είναι ανιδιοτελής.‒ Από χθες άρχισα να έχω σοβαρές αμφιβολίες για τα πραγματικά κίνητρα που ώθησαν τους δύο εισαγγελείς να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους. Οι πρώτες υποψίες υπήρχαν από την άρνησή τους να δεχθούν την πρόταση της κυβέρνησης να επιστρέψουν στις θέσεις τους. Οταν σε δικαιώνει ο υπουργός Δικαιοσύνης, η ίδια η συντεταγμένη Πολιτεία, δηλαδή, υποχρεούσαι να συνεχίσεις. Οι υποψίες αυτές ενισχύθηκαν χθες ακόμα περισσότερο. Η μεν εισαγγελέας αγόρευσε στη δίκη του Κτηματολογίου, ζήτησε την αθώωση των κατηγορουμένων λόγω παραγραφής (μολονότι δέχτηκε ότι διέπραξαν κακουργήματα) και έπειτα αναχώρησε για το σπίτι της με αναρρωτική άδεια. Ο δε εισαγγελέας έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης. Απαξίωσε να απαντήσει στην πρόσκληση Χατζηγάκη, δεν βγαίνει στα τηλέφωνα και δεν διαψεύδει τις πληροφορίες ότι θα είναι υποψήφιος στις εκλογές. Επειτα από όλα αυτά, τι να υποθέσουμε άραγε; Το ελάχιστο είναι ότι δεν πρόκειται για αθώες παραιτήσεις. Το μείζον ότι παίζεται πολιτικό παιχνίδι. Σε κάθε περίπτωση, περιμένουμε από τους εισαγγελικούς λειτουργούς να μιλήσουν. Κι αν έχουν δίκιο, να τους το αποδώσουμε.‒ Παρατηρείται, επίσης, το εξής φαινόμενο: Διάφοροι παροπλισμένοι της πολιτικής που έγλειφαν τον Καραμανλή για να πάρουν ρόλο βγήκαν χθες στο μεϊντάνι για να υποστηρίξουν τη σύσταση Προανακριτικής. Μην τους πιστεύετε. Ρόλο ψάχνουν και πάλι, «γλείφοντας» αυτή τη φορά τον Γιώργο. Το αυτό ισχύει και για διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έσυραν τον Αλαβάνο στην ιδέα για ψήφιση της Προανακριτικής. Κι αυτοί ρόλο ζητάνε. Τους εαυτούς τους υπουργούς σε μια κυβέρνηση συνεργασίας ονειρεύονται. Είναι οι γνωστοί επιτήδειοι ουδέτεροι: πότε από εδώ, πότε από εκεί.‒ Στην ίδια κατηγορία, των ανειλικρινών, και στελέχη του ΠΑΣΟΚ που σηκώνουν τη «ρομφαία» της κάθαρσης, καθ’ υπερβολήν. Επιδιώκουν άραγε να γίνουν τιμωροί ποιοι; Αυτοί τους οποίους πέντε χρόνια πριν κυνηγούσε η κοινωνία; Αυτοί θα είναι οι αυριανοί θεματοφύλακες του δημόσιου χρήματος; Κι αυτούς η εξουσία τους νοιάζει. Οχι η διαφάνεια. Γι’ αυτό επιμένω: Οι κρίσεις είναι χρήσιμες για όποιον έχει ανοιχτά μάτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ