Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Η συζήτηση για το Βατοπαίδι γίνεται σε λάθος πολιτική βάση. Υπό κανονικές συνθήκες, οι δύο εισαγγελείς δεν θα έπρεπε να «αγωνίζονται» ώστε να σταλεί η δικογραφία στη Βουλή. Θα έπρεπε να επιθυμούν την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης από την ίδια τη Δικαιοσύνη. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, να δικάζει η Βουλή τον εαυτό της, δεν πιστεύω ότι «απαντάται» σε πολλές χώρες του κόσμου. Συμβαίνει όμως επειδή το ορίζουν ένα απαράδεκτο Σύνταγμα και ένας απίστευτος νόμος περί ευθύνης υπουργών, ο οποίος προβλέπει «ειδική δωσιδικία» για τα μέλη της κυβέρνησης. Συμβαίνει διότι το ΠΑΣΟΚ αφαίρεσε το 1997 από τους δικαστικούς λειτουργούς τη δυνατότητα να ερευνούν σε βάθος τις ανομίες των πολιτικών προσώπων. Υποχρέωσε τότε με νόμο τα μέλη της δικαστικής εξουσίας να σταματούν κάθε έρευνα μόλις «πέφτουν» πάνω σε πολιτικό πρόσωπο και να μην αξιολογούν ποινικά τις πράξεις του. Και το έπραξε αυτό διότι θαρραλέοι εισαγγελείς της εποχής εκείνης (Γεράκης, Ντογιάκος) όχι μόνο διερεύνησαν τρανταχτά σκάνδαλα (όπως το Κτηματολόγιο, οι παράνομες ελληνοποιήσεις, η ΔΕΚΑ κ.ά.), αλλά και ονομάτισαν τους υπουργούς που τα διέπραξαν και τα άρθρα του Ποινικού Κώδικα που παραβίασαν. Υπό κανονικές συνθήκες λοιπόν (και όχι θεσμικής ανωμαλίας) οι κύριοι Κολιούσης και Σωτηροπούλου έπρεπε να ενδιαφέρονται ώστε να μείνει ο φάκελος στα χέρια τους. Οχι να πάει στη Βουλή, η οποία πάντοτε λειτουργεί ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ». Οι δικαστές, όμως, δεν λειτουργούν εν κενώ ούτε μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους. Δεσμεύονται από τους (απαράδεκτους) νόμους που ψηφίζει η νομοθετική εξουσία και εντέλλονται να τους εφαρμόζουν. Αν, λοιπόν, «έπεσαν» πάνω σε υφυπουργούς, ασφαλώς και δεν είχαν άλλη επιλογή από το να υποβάλουν πορισματική αναφορά (δηλ. ένα φάκελο που περιέχει μαρτυρικές καταθέσεις χύδην, χωρίς αξιολόγηση στη Βουλή) στον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου. Και σωστά παραιτήθηκαν. Σε μία μόνον περίπτωση μπορεί η πράξη της παραίτησής τους να ιδωθεί από άλλη σκοπιά: Στην περίπτωση που παρέβλεψαν να υποβάλουν στην πορισματική τους αναφορά και τις αποφάσεις υπουργών κυβερνήσεων του παρελθόντος με τις οποίες χαρίστηκε η κυριότητα της Βιστωνίδας στους «Βατοπαιδινούς». Από κει και πέρα, τα όσα συνέβησαν δεν περιποιούν τιμή σε κανέναν. Ούτε στην πολιτική ούτε στη Δικαιοσύνη. Και πάντως όχι στη Ν.Δ., επί των ημερών της οποίας συμβαίνουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ