Οι κρίσιμοι «δείκτες» μιας δημοσκόπησης <<Γιάννης Λούλης>>

Κάθε δημοσκόπηση έχει πολλαπλές πληροφορίες. Τούτο ισχύει ακόμη περισσότερο για την MRB, που έχει μια μακρά διαδρομή στο χώρο των ερευνών της κοινής γνώμης ήδη από τη δεκαετία του 1980. Με επιβεβαιωμένη, διαχρονικά, την αξιοπιστία της. Αν κανείς επέλεγε τους πιο σημαντικούς δείκτες που οριοθετούν την πολιτική δυναμική, αυτοί θα ήταν:Πρώτον: Πιο σημαντικό από τη μικρή διαφορά υπέρ του ΠΑΣΟΚ είναι ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κερδίζει 6,2% από τη Ν.Δ., ενώ χάνει προς αυτήν 1,5%. Η σχέση αυτή στις μετακινήσεις καταγράφεται σε ώρες αυξημένης δυσαρέσκειας και μένει να δοκιμαστεί σε βάθος χρόνου. Να θυμίσω ότι στις δημοσκοπήσεις προ των εκλογών του 2007, το ΠΑΣΟΚ κατέγραψε μια σχέση 2 προς 1, η οποία εν τέλει ανετράπη.Δεύτερον: Αλλο ένα θετικό δεδομένο για το ΠΑΣΟΚ είναι ότι στην «ικανότητα διακυβέρνησης» έχει περάσει 2% μπροστά, ενώ ήταν 2% πίσω τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου. Γενικά όλοι οι δείκτες που αφορούν το ΠΑΣΟΚ και την ηγεσία του έχουν βελτιωθεί. Τρίτον: Οσο όμως όλα αυτά είναι ευνοϊκά για το ΠΑΣΟΚ, την ίδια ώρα θα έπρεπε να προβληματιστεί (κάτι όχι εύκολο σε ώρες ευφορίας), διότι η δυναμική του, στις καλύτερες δυνατές συγκυρίες, είναι ισχνή. Τούτο δεν είναι παράδοξο, αλλά εξηγείται από το ότι το 47% πιστεύει πως το ΠΑΣΟΚ είναι και θα είναι ανέτοιμο να κυβερνήσει και στο τέλος της τετραετίας, ενώ το 32,3% το θεωρεί τώρα ανέτοιμο, με ελπίδες για το χρονικό αυτό όριο.Τέταρτον: Για το κυβερνών κόμμα το κεντρικό ανάχωμα παραμένει η εικόνα του πρωθυπουργού, έστω και εάν έχει υποστεί τραύματα. Οταν συγκρίνεται με τον Γιώργο Παπανδρέου υπερτερεί πάντα ως «καταλληλότερος πρωθυπουργός», με 6% όταν συγκρίνονται οι αρχηγοί όλων των κομμάτων και με 3% όταν συγκρίνονται οι δύο ηγέτες μόνον. Στην τελευταία περίπτωση βεβαίως η υποχώρηση των ποσοστών του Κώστα Καραμανλή οφείλεται στην επιδείνωση της εικόνας του στους ψηφοφόρους των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με δεδομένο το αρνητικό κλίμα για την κυβέρνηση.Πέμπτον: Ενας δείκτης μεγάλης σημασίας για το κυβερνών κόμμα είναι ότι σε πολύ δύσκολες ώρες για το ίδιο, το 42,3% θεωρεί πως η Ν.Δ. πρέπει να «συνεχίσει τη διακυβέρνηση» μετά τις επόμενες εκλογές (με το ΠΑΣΟΚ να προηγείται με πολύ μικρή διαφορά). Τούτο επισημαίνει τις αντοχές της κυβερνητικής εικόνας σε μια άκρως δυσμενή συγκυρία. Ολοι αυτοί οι δείκτες δείχνουν το πόσο ασταθής είναι η παρούσα ισορροπία. Παρά τα νέα δεδομένα του τοπίου. Και οι δύο πλευρές έχουν δυνάμεις και αδυναμίες. Το κυβερνών κόμμα συνδυάζει φθορά και αντοχές στην πιο δύσκολη στιγμή της κυβερνητικής του διαδρομής. Το ΠΑΣΟΚ συνδυάζει βελτίωση της θέσης του, αλλά και σοβαρά ερωτηματικά για την κυβερνητική του αξιοπιστία. Φυσικά στην πρώτη περίπτωση κυριαρχεί (και ορθώς) ανησυχία. Ενώ στη δεύτερη επικρατεί αισιοδοξία (μάλλον υπέρμετρη). Το κρίσιμο προφανώς είναι το πώς τα συναισθήματα αυτά θα μετατραπούν σε συγκροτημένες αντιδράσεις στο πλαίσιο μιας ρεαλιστικής στρατηγικής. Αν μη τι άλλο, με δεδομένες τις εύθραυστες ισορροπίες, το πολιτικό τοπίο δεν προσφέρεται για οποιαδήποτε σιγουριά. Ούτε για τη μια ούτε για την άλλη πλευρά.